بریم سراغ فیلم "سکوت" (به فرانسوی "Un silence"). یه فیلم درام تازه از یواخیم لافوسه، کارگردان بلژیکی که کارنامه اش پر از فیلم‌های به قول معروف "جدی" و تفکر برانگیزه. داستان فیلم یه جورایی آروم شروع میشه، ولی مثل آب زیر کاه یه خانواده رو به هم می‌ریزه. قضیه از این قراره که یه وکیل معروف به اسم فرانسوا و زنش آسترید، ۲۵ ساله که یه راز خیلی بزرگ رو مخفی کردن. فکر کن، ربع قرن سکوت! اما بچه‌هاشون یهو تصمیم می‌گیرن دنبال عدالت بگردن و این تصمیم مثل یه زلزله می‌افته به زندگیشون. دیگه اون خونه آروم و قرار نداره. بازیگرای اصلیش دنیل اوتوی و امانوئل دووس هستن، که جفتشون از اون بازیگرای کاربلد فرانسوی‌ان و معمولا تو فیلم‌های سطح بالا بازی می‌کنن. از نوع بازی‌هاشون معلومه که فیلم احتمالا خیلی رو بازیگر و فضاسازی تکیه داره، نه جلوه‌های ویژه و اکشن و این چیزا. فیلم تو جشنواره سن‌سباستین اسپانیا اولین نمایشش رو داشته و بعدش هم تو فرانسه و چند کشور دیگه اکران شده. انگار که فیلم مورد توجه منتقدا هم قرار گرفته، چون نمره‌های خوبی از سایت‌های معروف نقد فیلم گرفته. مثلا تو "راتن تومیتوز" ۸۲ درصد منتقدا ازش راضی بودن، که نشون می‌ده فیلم دست‌کم ارزش یه بار دیدن رو داره. یه منتقد خارجی هم نوشته بود که فیلم یه جور "قدرت نفس‌گیر" داره و "غم جستجوگرانه" ای تو تصویر خانواده نشون می‌ده که از جنبه "شوک‌آور" بودنش قوی‌تره. این یعنی فیلم فقط نمی‌خواد یه قصه تکان‌دهنده تعریف کنه، بلکه می‌خواد عمق بیشتری به احساسات و روابط شخصیت‌ها بده. یه جایزه هم برده انگار، بهترین کارگردانی رو تو جشنواره فیلم رم گرفته. اینم نشونه خوبیه که کارگردانی فیلم حرفه‌ای و قابل توجه بوده. در کل، به نظر می‌رسه "سکوت" یه فیلم درام جدی و احتمالا تاثیرگذاره که به موضوعات سنگینی مثل رازهای خانوادگی، سکوت و عدالت می‌پردازه. اگه اهل فیلم‌های فکری و بازیگرمحور هستی و از این جور قصه‌ها که آروم آروم پرده از واقعیت برمی‌دارن خوشت می‌آد، احتمالا از "سکوت" هم لذت می‌بری. فقط انتظار یه فیلم خیلی شاد و خنده‌دار رو نداشته باش، چون اسمش هم که روش هست، "سکوت"! معمولا تو این جور فیلما سکوت خیلی حرف‌ها برای گفتن داره.